ساسان کردستانی
جای شیرکو و زهرا جباری در شورای حقوق بشر کجاست ؟
شیرکو در خطر مرگ قرار دارد . بنا به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، جوان سیاسی کورد شیرکو معارفی در یک قدمی مرگ قرار دارد . جرم شیرکو آن است که از یک حزب ، طرفداری کرده لذا به اتهام محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت امنیت ملی به اعدام محکوم شده و این بسیار ظالمانه است .
دادگاه اسلامی سقز حکم اعدام شیرکو را تأیئد کرده تا در 11 اردی بهشت ( روز کارگر ) جان این جوان بی گناه را بگیرند .
از سوی دیگر زندانی سیاسی زهرا جباری همچنان در کما است و خطر مرگ جان این دختر خواهان آزادی و عدالت را هر لحظه تهدید می کند . بنا به گزارشات فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران ، زندانی سیاسی زهرا جباری از اول فروردین ماه وضعیت جسمی اش به وخامت گرائید و به کما فرو رفت . او به بیمارستانی منتقل شده و در خلال 5 روز اخیر هیچ نشانه تغیر و بهبودی در وی مشاهده نشده است .گفته می شود او مدت ماه هاست از ناراحتی حاد قلبی و رماتیسم رنج می برده و همیشه ازمداوای وی ممانعت می کرده اند تا در میان درد و رنج و تشنج بیماری بماند. در دم مرگ بالاخره اجازه انتقال به بیمارستان داده می شود ! گوئی که هدف دادستان محترم اسلامی بر زجر کش کردن او و سایر زندانیان سیاسی در زندان است !
تصویب نامه 24 مارس شورای حقوق بشر سازمان ملل برای تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران را می توان به عنوان بشارت بزرگی برای ملت تحت فشار و گرفتار ایران ، قربانیان نقض حقوق بشر ، زندانیان سیاسی و خانواده های زندانیان و اعدام شدگان ، در آغاز فصل بهار 1390 ، ارزیابی کرد و قدم بزرگی در حمایت جامعه جهانی از حقوق پایمال شده ایرانیان به حساب آورد. بی گمان این دستاورد بزرگ حاصل تلاش انسانی و مستمر نهاد های فعال حقوق بشری از یک طرف و مبازرات مردان ، زنان ، دانشجویان و کارگران از دانشگاه ها تا عرصه کارخانه ها و در کل حاصل جنبش سبز ملت ایران در کف خیابان ها از سوی دیگر است .
این که در عمل و دربرابر هجوم بی امان و شبانه روزی طیف بسیار گسترده نیروهای امنیتی تا به دندان مسلح و بی رحم سپاه و لباس شخصی های آقای خامنه ای، این تصویب نامه شورای حقوق بشر تا چه حدی از کارائی و توان بازدارندگی برخوردار است ، و قادر است یک نظام سراسر پلیسی - امنیتی و قوانین مبتنی بر تبعیض را پاسخگو باشد جای پرسش و ابهام بزرگی است .
بر این اساس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد باید از چنین توانی برخوردار باشد تا امنیت فعالان و سازمان های واقعی جامعه مدنی ایران را در فرآیند تحقیق و تفحص در زمینه حقوق به یغما رفته اقلیت های دینی ، جامعه بهائی ایران ، زندانیان سیاسی و اذیت و آزار آنها در دخمه ها و سیاه چال های بی نام و نشان جمهوری اسلامی را تضمین کند .با این همه جای پرسش اول ما خالی است که آیا شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد می تواند از جان شیرکو ها و زهرا های ایران حفاظت کند ؟
جای شیرکو و زهرا جباری در شورای حقوق بشر کجاست ؟
شیرکو در خطر مرگ قرار دارد . بنا به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ، جوان سیاسی کورد شیرکو معارفی در یک قدمی مرگ قرار دارد . جرم شیرکو آن است که از یک حزب ، طرفداری کرده لذا به اتهام محاربه با خدا و اقدام علیه امنیت امنیت ملی به اعدام محکوم شده و این بسیار ظالمانه است .
دادگاه اسلامی سقز حکم اعدام شیرکو را تأیئد کرده تا در 11 اردی بهشت ( روز کارگر ) جان این جوان بی گناه را بگیرند .
از سوی دیگر زندانی سیاسی زهرا جباری همچنان در کما است و خطر مرگ جان این دختر خواهان آزادی و عدالت را هر لحظه تهدید می کند . بنا به گزارشات فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران ، زندانی سیاسی زهرا جباری از اول فروردین ماه وضعیت جسمی اش به وخامت گرائید و به کما فرو رفت . او به بیمارستانی منتقل شده و در خلال 5 روز اخیر هیچ نشانه تغیر و بهبودی در وی مشاهده نشده است .گفته می شود او مدت ماه هاست از ناراحتی حاد قلبی و رماتیسم رنج می برده و همیشه ازمداوای وی ممانعت می کرده اند تا در میان درد و رنج و تشنج بیماری بماند. در دم مرگ بالاخره اجازه انتقال به بیمارستان داده می شود ! گوئی که هدف دادستان محترم اسلامی بر زجر کش کردن او و سایر زندانیان سیاسی در زندان است !
تصویب نامه 24 مارس شورای حقوق بشر سازمان ملل برای تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران را می توان به عنوان بشارت بزرگی برای ملت تحت فشار و گرفتار ایران ، قربانیان نقض حقوق بشر ، زندانیان سیاسی و خانواده های زندانیان و اعدام شدگان ، در آغاز فصل بهار 1390 ، ارزیابی کرد و قدم بزرگی در حمایت جامعه جهانی از حقوق پایمال شده ایرانیان به حساب آورد. بی گمان این دستاورد بزرگ حاصل تلاش انسانی و مستمر نهاد های فعال حقوق بشری از یک طرف و مبازرات مردان ، زنان ، دانشجویان و کارگران از دانشگاه ها تا عرصه کارخانه ها و در کل حاصل جنبش سبز ملت ایران در کف خیابان ها از سوی دیگر است .
این که در عمل و دربرابر هجوم بی امان و شبانه روزی طیف بسیار گسترده نیروهای امنیتی تا به دندان مسلح و بی رحم سپاه و لباس شخصی های آقای خامنه ای، این تصویب نامه شورای حقوق بشر تا چه حدی از کارائی و توان بازدارندگی برخوردار است ، و قادر است یک نظام سراسر پلیسی - امنیتی و قوانین مبتنی بر تبعیض را پاسخگو باشد جای پرسش و ابهام بزرگی است .
بر این اساس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد باید از چنین توانی برخوردار باشد تا امنیت فعالان و سازمان های واقعی جامعه مدنی ایران را در فرآیند تحقیق و تفحص در زمینه حقوق به یغما رفته اقلیت های دینی ، جامعه بهائی ایران ، زندانیان سیاسی و اذیت و آزار آنها در دخمه ها و سیاه چال های بی نام و نشان جمهوری اسلامی را تضمین کند .با این همه جای پرسش اول ما خالی است که آیا شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد می تواند از جان شیرکو ها و زهرا های ایران حفاظت کند ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر